December 2020: schrijven, lezen en de rest

Eén groot hoogtepunt: Overstekers 3 was er stilletjes al net iets vroeger dan verwacht! Maar dat was niet het enige wat er in december gebeurde. De laatste maand van het jaar was behoorlijk rijkgevuld: met boeken, nieuwe schrijfperspectieven, kerstlichtjes en baksels.

SCHRIJVEN…

Ineens kreeg ik bericht van mijn uitgever: ‘Ga je nog ergens heen tussen kerst en nieuw? Nee? Wel, verwacht je dan maar aan een speciaal kerstcadeau.’

Overstekers 3 – Koninklijke magie – boekpresentatie

Dankzij de drukker die hard had doorgewerkt was het boek er drie weken eerder dan verwacht! Dus op de vooravond van mijn verjaardag had ik ineens deel 3 uit de trilogie in handen.

Hoe een overweldigende ervaring dat was, heb ik in mijn vorige post al beschreven. Een drietal weken later is de glans er nog lang niet af… het blijft bijzonder om hem te zien staan! En natuurlijk om zo stilletjes aan de eerste reacties binnen te krijgen. Bij het sluitstuk van de serie is het wachten op reviews natuurlijk extra spannend.

Inmiddels is ook de officiële boekpresentatie achter de rug. Wie die gemist heeft, kan het filmpje met het oergezellige gebeuren hier nog herbekijken. Sandra van Hamley Books onderwerpt me aan een reeks lastige vragen en we lichten ook al een tipje van de sluier op over het volgende boek.

Overstekers is op dit moment boek van de maand op de blog Magicofbooks. Chantal stelde me naar aanleiding 5 superleuke vragen over Koninklijke magie, waaronder wat mijn favoriete scène is (geen zorgen: geen spoilers!).

Nieuw contract

In december tekende ik ook officieel het contract voor mijn eerste YA fantasy-boek, dat in september zal verschijnen. Het wordt deel 1 van een nieuwe trilogie: Kinderen van Orpheus.

Het Winterpaleis

Dit gratis kortverhaal verscheen ook al in december. Er was een probleempje met het downloaden van de ePub (dat kan hier nog steeds), waarbij de mooie cover niet meekwam, maar dat is inmiddels opgelost. Het verhaal is nog steeds hier te downloaden.

… LEZEN…

Onder mijn leeshoogtepunten zaten maar liefst twee boeken van eigen bodem.

(Disclaimer: Als auteurs van eigen bodem kom je elkaar al eens tegen. Dus nee, ik ben niet onbevooroordeeld. Maar na enig overwegen heb ik besloten dat het onzin is om geen boeken te vermelden waar ik ontzettend van heb genoten, alleen omdat ik de auteur ken. Als het feit dat hij of zij een fijn mens is in mijn ervaring een rol heeft gespeeld, het zij zo. Lezen doe je sowieso niet in een vacuüm.)

Leeshoogtepunt: Leef, lach, loch, Vanessa Gerrits

Met haar drieëntwintig jaar is Esme aan de oude kant voor een eerstejaars student – haar (inmiddels ex) bad boyfriend had een stokje gestoken voor haar studieplannen. Na hun breuk begint Esme eindelijk aan haar droomstudie: toerisme. Ze is helemaal klaar voor een stage op een zonnige vakantiebestemming, maar dan vallen haar plannen in het water. Letterlijk. De enige stageplaats die nog over blijkt, is een Schotse herberg in de buurt van Loch Ness. Vastberaden er het beste van te maken vertrekt Esme naar het druilerige Drumnadrochit.

Wanneer Esme de aantrekkelijke, wat norse herbergier Rory dan eindelijk ontmoet, blijkt ook nog eens dat hij helemaal niet op een stagiair zit te wachten. Maar Esme geeft zich niet gewonnen en vecht, gesteund door collega’s, voor haar stageplekje. En wie weet, misschien valt die Rory ook nog mee…

Op een dag waarop ik wat overprikkeld en piekerachtig was, greep ik naar deze… En o, halleluja, dat heerlijke gevoel als een boek precies brengt wat je hoopt. In dit geval: humor, herkenbare situaties en leuke personages.

Ik hou van feelgood die me laat lachen, maar helaas vind ik die niet zo vaak. Vannessa Gerrits slaagde erin om de juiste snaar te raken. Meer dan eens zat ik hardop te grinniken om een of andere komische gedachte van hoofdpersonage Esme, en de pop culture references (van Disney tot Brooklyn 99) waren zalig. Door de fijne beschrijvingen van de omgeving heb ik bovendien Schotland flink omhoog geschoven op mijn lijstje van landen die ik wil bezoeken zodra het weer kan.

Enige klacht? Dat dit pas deel 1 was, ik wilde zo graag weten hoe het afloopt met Esme en Rory! Gelukkig heb ik intussen gezien dat er al een novelle klaarstaat en dat het vervolg in de serie niet lang meer op zich zal laten wachten.

 

Leeshoogtepunt: Het Hart van de Adelaar

Joana Sky bezit het vermogen om dodelijke wensen uit te spreken, een talent dat in Tuvalon wordt gevreesd en vernietigd. Wanneer ze ten onrechte wordt veroordeeld voor het uitspreken van een Hartbewerking, gaat ze de doodstraf tegemoet.

Koning Damon heeft echter andere plannen voor het meisje dat in staat is om harten te verpulveren. Ze begrijpt al snel dat haar leven gespaard werd met slechts één doel: het uitroeien van het rebellenleger de Adelaars. De tegenstanders worden sterker, maar Joana’s training aan het hof vormt haar tot het perfecte wapen.

De opdracht van de koning is harteloos: hij beveelt Joana om de Adelaars te vernietigen. Lukt het haar om weerstand te bieden en te overleven zonder haar eigen hart op te offeren?

Ja, die cover is natuurlijk op zich al onweerstaanbaar…

Ik ben normaal fan van series, een goed verhaal kan mij niet lang genoeg duren. Maar deze standalone wist me toch te bekoren. Het boek leest supervlot weg, je vliegt door de korte hoofdstukken. In zo’n kort bestek is er geen plaats voor heel uitgebreide worldbuilding, die is dan ook bondig maar wel effectief – de edelstenen als bron van magie zijn een heel visualiseerbaar gegeven dat je snel vat.

Emmelie Arents heeft een fijngevoelige schrijfstijl: enerzijds sober en beknopt, maar met heel mooi geformuleerde pareltjes om van te snoepen. Deze kwam ik al meteen tegen in hoofdstuk 1: ‘Ooit was mijn trouwjurk wit en stralend geweest. Intussen was de onderkant donkerder dan onyx en nachtmerries.’

Ik verwachtte overigens een nogal grimmig verhaal, en er zaten zeker grimmige stukken in, maar uiteindelijk bleek het daarnaast ook een vrij romantisch boek. Leuke verrassing, zo lezende bij de kerstboom!

 

… EN DE REST

 Aanwinsten

Dankzij kerst én mijn verjaardag mocht ik wat aanwinsten aan mijn boekenkast toevoegen:

En natuurlijk…

… genoot ik van de lichtjes in de boom (heerlijk om bij te schrijven), en kwam ik van de kersttijd helemaal in een bakstemming.

Van pecannotentaart (die er om de een of andere reden uitziet alsof hij een driekoningentaart wil zijn, maar met kerst op tafel kwam):

en oliebollen die ik voor het eerst in mijn leven zelf maakte:

… tot een pancakes-ontbijt in kerstsfeer. (Man en ik hebben een deal: als er pannenkoeken worden gegeten, bakt hij ze. Als het tijd is voor American pancakes, bak ik ze.)

 

—

 

Vraag: hebben de feestdagen jullie nieuwe boeken opgeleverd?