Hoe het begint

‘Hoe begin je daaraan, zo’n heel boek schrijven?’

Die vraag kreeg ik een paar keer toen ik vertelde (en ja, ik vertel het aan iedereen die het horen wil!) dat mijn eerste boek gepubliceerd wordt.

‘Eh, ja, gewoon, bij het begin…?’ lijkt niet het gewenste antwoord.

Dus onlangs heb ik er eens over zitten nadenken. Hoe begint een verhaal nu eigenlijk echt bij mij? Er zijn schrijvers die een heel duidelijk beginpunt kunnen aanwijzen: de ontknoping of net het begin van de plot, een groot conflict of een onmogelijke liefde. Fantasyschrijvers beginnen vaak met het creëren van de al dan niet magische wereld waarin hun verhaal zich zal afspelen.

Voor anderen dan weer, en daar ben ik er een van, begint het met met een personage. In het begin kan ik maar één ding duidelijk onderscheiden. Geen uiterlijk kenmerk, dat is vaak zelfs het laatste dat me opvalt. Nee, het is een gevoel. Iemand, in een bepaalde sfeer. Een sprookje dat ik een paar jaar geleden schreef, begon bijvoorbeeld met het beeld van een klein meisje dat gevangen zat op een zolder vol boeken, maar ze was zo verdiept in een boek dat ze dat niet eens meer besefte.

Daarna moet ik stante pede beginnen met daadwerkelijk schrijven. Ik kan het beginnende verhaal in mijn hoofd een klein eindje volgen, er heel even over brainstormen, maar pas wanneer ik een stukje begin te schrijven, krijgt het echt vorm. Het begin-idee moet mijn hoofd uit, dan pas komt het vervolg. En vaak ziet dat er heel anders uit dan ik op voorhand kan bedenken…

Voor Overstekers zag dat begin-idee er ongeveer zo uit: een jonge vrouw, die net is verhuisd. Ze ziet al voor zich hoe een van haar familieleden in de tuin rondwandelt en zegt: ‘Echt, wil je hier wonen? Hiervoor ben je van thuis vertrokken?’ Zelf is ze net helemaal opgetogen. Ze voelt zich bevrijd! Het thuis dat ze heeft achtergelaten (zo besefte ik verrast, in de flits van dat eerste idee) was een plek vol magie en merkwaardige wezens. Niet zomaar een ander huis, niet zomaar een andere stad of zelfs een ander land… maar een hele andere wereld. Waarom wou ze met alle geweld weg?

Kijk, daar was ik ook nieuwsgierig naar. En dus moest ik gaan schrijven!