Unboxing: boekenswap Secret Santa in Wonderland

Ik had er eerder al enthousiaste posts over zien passeren, en het zag er altijd zo gezellig en feestelijk uit: een boekenswap. Dit jaar besloot ik mee te doen met de kerst-boekenswap van Kwante in Wonderland. Een pakket onder de boom waarin gegarandeerd een boek zit, leek me net wat voor mij.

Complimenten voor Kwante, want lootjestrekken én alles eromheen goed coördineren voor meer dan veertig deelnemers, met een dosis humor, maar toch de teugels stevig in handen… poeh, petje af! Wij hebben dit jaar met een familie/vriendengroepje lootjes getrokken met zijn zessen, en dan heb je al heel wat ge-heen-en-weer en mensen achter de broek zitten.

Het begon allemaal een paar maand voor kerst. Toen mochten de deelnemers een verlanglijstje met boekige wensen invullen, en kregen we ook de naam van ons lootje. Het was de bedoeling om er een leuk pakket van te maken, met boeken, boekige spulletjes, en gezellige kerstsfeer.

Al snel had ik zoveel pret met het rondsnuffelen naar dingetjes die helemaal bij mijn lootje en haar boekenwensen pasten (en haar lichtjes stalken op social media) dat ik compleet vergat dat er ook iemand voor mij bezig was.

Dat veranderde natuurlijk helemaal toen ik een flinke, mooi ingepakte doos van de postbode kreeg, die me vervolgens een goede week verleidelijk stond aan te staren onder de kerstboom. (Nee, mensen, niet de postbode.)

De vierentwintigste was het zover. ’s Morgens moesten we eerst nog een foto-opdracht met ons pakket doen, en dan mochten we gaan openscheuren!

De opdracht was: een foto van je pakket, met het boek dat je nu aan het lezen bent, en je favoriete kerstornament. Ik koos voor de gouden en glinsterende belletjes die bij ons in de boom hangen, de eerste kerstornamenten die ik ooit samen met mijn man kocht.

En daarna was Het Moment aangebroken. Toen ik de goedverpakte doos had opengekregen, werd ik begroet door een lief en grappig kaartje, en daarna een gigantische stapel cadeautjes. Ik stalde ze allemaal uit – wat een verzameling! – en begon met uitpakken. Volgens mij ben ik er wel zo’n twintig minuten mee bezig geweest, want mijn Secret Santa had ontzettend haar best voor me gedaan.

Ik had de ene ‘wauw!’-ervaring na de andere.

Mijn Secret Santa had goed in haar oren geknoopt dat Victoria Schwab een van mijn favoriete auteurs is. Al uitpakkende kwam ik steeds meer ontzettend leuke dingetjes tegen die iets met haar boeken te maken hadden, tot ik dit allemaal bij elkaar had:

Het was ZO leuk om ze allemaal stukje bij beetje tevoorschijn te zien komen! Een boekenlegger met een geweldige quote, een print met een toepasselijke quote die ik ergens heel zichtbaar ga ophangen, superschattige magnetische bookmarks (die al een beetje verklapten welk boek ik in dit pakket mocht verwachten), een lekker evil pin, en een kaars met een heerlijk subtiel geurtje dat elke liefhebber van de Shades of Magic-serie meteen tevreden zou herkennen. Wow.

Wat een verwennerij!

En net toen ik dacht dat ik de hoogtepunten wel zo ongeveer gehad had, kwam deze nog tevoorschijn:

Yep, ik beken! 2018 was het jaar waarin ik het bestaan van funko’s ontdekte, en er instant voor bezweek. Belle & Het Beest prijken al een poosje op een boekenplank, en nu mag ik een van mijn andere favoriete Disneypersonages ook een plekje geven… yay!

Tussendoor kwam ik ook heel wat lekkers tegen: chocola mét dingetjes, net wat ik lekker vind (en woeh, marsepein), en mijn favoriete thee. Lezen zal de komende tijd extra gezellig worden…

… en ik zal er geen koude voeten bij hoeven te hebben (dat gebeurt me wel eens als ik verdwaal in een boek), met deze gezellige sokjes!

En toen was het tijd voor het moment suprême. In het pakket vond ik niet één, maar twee boeken, die handig in een apart (en erg mooi) papiertje waren verpakt: This Savage Song van Victoria Schwab en The Long Earth van Terry Pratchett en Stephen Baxter.

Kijk nou toch wat een fantastische verzameling!

Ik voelde me als een kind met kerst, en volgens mij ben ik volledig verpest voor iedereen met wie ik hierna een swap doe 😀 want dit was zo’n ontzettend attent bij elkaar gezocht pakket! Ik was er helemaal van ondersteboven en de kerstsfeer zat er meteen goed in. En toen wist ik nog niet eens dat er nog meer kerstelfjes boeken zaten in te pakken, maar dat is iets voor een volgende blogpost!

Voor ik deze afrond, nog even met jullie delen wat ik voor mijn lootje bij elkaar had gesprokkeld. Op haar verlanglijstje vond ik twee bijzondere boeken: een soort graphic novel, getiteld Through the Woods en A Girl Called Owl. Die omslagen alleen al – zo mooi! Ik heb ze meteen ook maar op mijn eigen TBR-lijst gezet, ik kon het niet helpen. Mijn lootje had vermeld dat ze niet per se zat te wachten op een pakketje in één thema, maar al gauw liep ik tegen schattige knijpertjes met uiltjes aan, en sticky notes in de vorm van paddenstoeltjes, die toch wel heel grappig bij de boeken pasten.

Cadeautjestijd grijp ik altijd graag aan om even creatief te zijn, en ik had een book sleeve op mijn lootje haar verlanglijstje zien staan, dus tijd om de naaimachine nog eens aan het werk te zetten.

Handig als je zelf een superdik boek hebt geschreven, om te checken of de book sleeve groot genoeg is voor de meeste boeken:

En een stofrestje kon ik perfect gebruiken om een potje perenkaneelconfituur feestelijk mee te versieren:

Harry Potter-fans zijn zo leuk om dingen voor te kopen, want er zijn ontzettend veel leuke fandomspulletjes. Ik vond een paar gezellige Hogwartssokken voor haar, en een Huffelpuff-pin. Ze had ook ‘een boekige kaars met een fris geurtje’ op haar verlanglijstje gezet. Na wat lezen op haar blog, ontdekte ik dat ze Bloed en Beenderen een supergoed boek vond, en bewondering had voor hoofdpersonage Zélie. De mooie kaars van Letters & Lights die geurt naar salie en zeezout leek me dus ideaal. En als boekenblogger kon ze vast ook wel wat met quote cards van Blossom Books. Omdat ze houdt van bouwpakketjes en origami, kon ik er ook wat creatieve spulletjes bij doen. Dan nog een paar boekenleggertjes en wat kerstfeer…

Daarna hoefde ik ‘alleen maar’ het gedicht nog even te schrijven. Je zou zeggen dat dat als schrijver het makkelijkste is… eh, nee dus. En ik schrijf nog wel poëzie voor mijn plezier, maar ik vind het aartsmoeilijk om een leuk en toepasselijk gedicht in Sinterklaas- of Kerststijl voor iemand te schrijven. Uiteindelijk is het gewoon een soort klein verhaaltje op rijm geworden. (Grappig detail: dit jaar had ik mijn vriendin Nicole getrokken in onze eigen vrienden-en-familie-lootjesactie… ik mocht dus zowel voor een Nicky als een Nicole aan de slag als Santa!)

Het afwachten tot mijn lootje haar pakket zou gaan uitpakken, was bijna nog spannender dan wachten tot ik dat van mij mocht opendoen. Zou ze het leuk vinden? Zou alles heel gebleven zijn? Gelukkig kwam het helemaal goed, en las ik op haar blog dat ze erg blij was met haar buit.

Ik denk dat ik volgend jaar niet lang aarzel voor ik weer meedoe!