April 2018: lezen, schrijven en de rest

Boekpresentatie op komst! Revisieronde twee voor Overstekers 2. De knoop doorgehakt over de ondertitel.  A case of mistaken identity. Het Jan Klaassen-effect.

Lezen…

Ken je de déjà-lu? Dat je een boek aan het lezen bent, en denkt: huh, deze heb ik toch al gelezen? Overkomt mij een enkele keer wel. Deze maand had ik geen déjà-lu, maar iets waar ik een nieuwe term voor moet verzinnen. Laat ik het maar ‘a case of mistaken identity’ noemen. Toen ik The glittering court meenam, was ik er vast van overtuigd dat ik een fantasy-boek meehad. Ik wist zelfs waarover: een jonge fae, die de plaats van een edeldame aan het elfenhof gaat innemen.

Nee, toch niet dus.

Het kostte me drie hoofdstukken om erachter te komen. Toen draaide ik het boek nog eens om, las de achterflap opnieuw en dacht: oooh. Er wordt niet gerept over fae. Het gaat niet over een elfenhof. Dit gaat ‘gewoon’ over een meisje, dat haar gearrangeerde huwelijk wil ontlopen, en zich zo in een hoop avonturen stort… (en het hoofdpersonage is van adel, maar neemt net de plaats van haar dienstmeisje in).

De combinatie van de coverafbeelding, de auteur (die ik ken van de Academicus Vampyrus-reeks) en de associatie met ‘the summer court’ en ‘the winter court’ was kennelijk genoeg om me helemaal op het verkeerde been te zetten. Daarna was het best een aardig boek, maar ik voelde me – onterecht, maar toch – lichtelijk bekocht.

 

Het was de maand van de valse verwachtingen, geloof ik. Verder las ik namelijk nog Alter ego, waarbij ik aanvankelijk niet doorhad dat het een eerste deel was, waardoor alles zich onnoemelijk traag leek te ontwikkelen. Toen ik eenmaal in de gaten kreeg hoe het zat, was het een fijne leeservaring, maar het is nog even afwachten of Meyer het niveau van Lunar Chronicles nog een keer weet te halen. En daarna kwam Showstopper dat ik voor spannende dystopie had gehouden, maar waarbij ik totaal niet voorbereid was op de horroreske passages (misschien had ik de hint van de doodskoppen op de omslag moeten oppikken). Vogelvrij verraste me dan weer door beter bij zijn omslag te passen dan gedacht, met een Westernachtige setting, die wat mij betreft nog wel wat aandacht had mogen krijgen. Ik ben benieuwd hoe dat in verdere delen wordt.

 

Verder kwam ik maar liefst twee delen van Yoko Tsuno tegen die ik nog niet kende. Wanneer was dat gebeurd? Voor wie haar niet kent: Yoko is de heldin van de Belgische striptekenaar Roger Leloup, die mee verantwoordelijk is voor mijn fascinatie voor SF en buitenaardse culturen. Leuk weetje: het schijnt dat hij de Vineanen, een blauwhuidig ras, als jongetje bedacht naar aanleiding van… een blauwe pot Nivea. O, nostalgie.

Deel 1 van The Peri Reed Chronicles stond al een tijdje in de kast naar me te lonken. Kim Harrison ken ik van haar urban fantasy-reeks rond heks Rachel Morgan. Deze actiethriller met een paar sf-accentjes was wel even wennen, maar las lekker weg. Een personage dat de tijd zo’n dertig seconden kan terugzetten… maar daarna zowel de oude als de nieuwe tijdslijn vergeet, leek me een boeiend uitgangspunt, en dat was het ook. Lastig waren wel de grotere stukken tijd die Peri kwijt was, waardoor ze geen idee meer had wat er nu eigenlijk echt gebeurd was. Als je dat als lezer wél wist, kreeg je het Jan Klaassen-effect: je voelt je als het publiek van een poppenkast dat ‘Neee! Hij zit achter dié boom!’ wil schreeuwen. Maar de wereld was steengoed uitgewerkt, ik zat helemaal in het principe van het ‘draften’ en de consequenties, en ik ben superbenieuwd naar het vervolg.

Ik heb ook voor de eerste keer meegedaan aan een leesclub op Hebban. In ruil voor het boek, discussieer je mee over je leeservaringen, en schrijf je nadien een recensie. Toen ik zag dat je op die manier de hand kon leggen op Spinning Silver van Naomi Novik vóór dat in de winkels komt, heb ik me natuurlijk meteen opgegeven. En ja, ik mocht meedoen! Ik ben dol op sprookjes, en dit beloofde een intrigerende hervertelling van Repelsteeltje te zijn, het verhaal waarin een molenaarsdochter stro tot goud moet zien te spinnen… Ik werd niet teleurgesteld: Naomi Novik heeft een heerlijke, beeldende stijl, die zich uitstekend leent voor een sprookjesachtige sfeer. Ze heeft het verhaal getransformeerd tot iets dat nieuw voelt, maar tegelijk dat soms bizarre gevoel van oude sprookjes heel goed weergeeft.

 

Oh ja, de teller? 14 boeken deze maand.

 

… schrijven

Na enig overwegen, kreeg Overstekers 2 zijn definitieve ondertitel: De schaduw van de sha. Eind mei begint die zijn reis naar de lezers! En ik kan stiekem niet wachten tot ik deel 2 naast deel 1 in de kast mag zetten… *trappel, trappel*

Dat betekent wel dat er in april nog even flink gewerkt moest worden. Redactieronde 2: stiekem binnengeslopen Vlaamse constructies wegpoetsen, tikfouten herstellen, dubbele zinnen weghalen, en meer van dat leuks. Maar ook: ‘Kun je hier nog even wat extra uitleg geven? Nieuwe lezers weten niet wat dit voor een wezen is’ of ‘Oh, waarom is dit zo? Ik dacht dat haar magie zo werkte dat…’

Ik weet niet hoe andere schrijvers omgaan met dat soort opmerkingen, maar bij mij springt er een deel van mijzelf enthousiast overeind. Mogen we? We mogen! Lekker in de kleurrijke aspecten van Mirabels thuiswereld duiken, de eigenaardigheden van verschillende Overstekers in het zonnetje zetten, de ins en outs van daimonische magie beschrijven… Ik word er helemaal blij van om me onder te dompelen in de wereld van Overstekers.

… en de rest

Boekpresentatie

Bij een nieuw boek hoort een feestje! Deze keer in de grote trekpleister van mijn jeugd: jawel, een bibliotheek. Iedereen die erbij wil zijn: welkom! Op 26 mei is het zover, op de fantasy- en stripboekendag van bibliotheek Nazareth. Voor de gelegenheid worden er natuurlijk gratis extraatjes uitgedeeld, waaronder boekenleggertjes naar ontwerp van twee zéér getalenteerde dames, die net zo verzot zijn op de wereld van Overstekers als ik.

Boekenbox

Ter ere van de verschijning van Overstekers 2 is er een heuse boekenbox te verkrijgen! Nog nooit van gehoord? Een boekenbox is een doos waarin je niet alleen een boek vindt, maar ook bijpassende leukigheidjes: boekenleggertjes, een kaarsje, of kaartjes, een pen, of pin… het kan van alles zijn. Boox biedt een combi van deel 1 + deel 2 aan, natuurlijk aangevuld met hun leuke goodies. En niet te vergeten: beide boeken zijn gesigneerd! Dus al wie nog zat te overwegen om de boeken al dan niet te kopen, dit is het moment. 😉

Groene vingers

Shht! Laat mijn orchidee het niet horen, maar stilletjes geniet ik momenteel eigenlijk meer van mijn bakken met kruiden die welig beginnen op te schieten. De bieslook is er altijd als eerste bij (daar zal ik nodig eens wat bloemen moeten gaan snoeien), maar ook de oregano doet al flink zijn best.

Tea-time

Ik heb dringend behoefte aan een nieuw theesmaakje. Het is geen winter meer, dus winter glow valt in elk geval af. Het voelt al zomers, maar het is nog net te vroeg voor ijsthee. Tot nader order doe ik het met mijn vertrouwde groene thee met sinaasappel en gember, maar het lijkt me tijd om eens te gaan neuzen in een winkel met een mooi assortiment.