Februari 2019: schrijven, lezen en de rest

Deze maand: een Krakenvorstin, tentoonstelling op stapel, elke twee dagen een boek, stripverhalen-extravaganza en een vollopende kalender.

 

SCHRIJVEN…

Een schrijversbestaan brengt ook heel wat dingen met zich mee die niet direct te maken hebben met imaginaire werelden en levens op papier zetten. Sommige daarvan zijn minder leuk (boekhouding bijhouden – blèh), andere vragen wel tijd, maar zijn supertof: wanneer ik word uitgenodigd om over mijn boeken te komen vertellen, of mag samenwerken met andere getalenteerde mensen.

 

KALENDER

Ik besefte onlangs dat ik dringend mijn kalender eens moest bijwerken, want ineens waren er een heleboel activiteiten gepland, en er zijn er nog meer onderweg. Je treft mij dit voorjaar in elk geval al op volgende gelegenheden:

30/03: fantasydag van Standaard Boekhandel Maldegem (BE) – lezing & signeersessie

15/04: Elfia Haarzuilens (Utrecht, NL) – boekenstand

28/04-26/05: Tentoonstelling ‘Schilderijen en literatuur’ (Galerij Hof van Peene, Baasrode, BE)

4-5/05: MysteriA Fantasyfestival (Aarschot, BE) – boekenstand Het Schrijverscollectief

8/06: FantaSea (Breskens, NL)

 

TENTOONSTELLING: ‘SCHILDERIJEN EN LITERATUUR’

Wat ik te zoeken heb op een tentoonstelling? Als kunst- en cultuurwetenschappenstudent heb ik er veel bezocht… maar bij deze ben ik aan de andere kant betrokken.

De prachtige, kunstzinnige mandala’s van Annemie Bockstaele en Nieke Van Zeghbroeck leerde ik jaren geleden kennen toen ik een van hun tentoonstellingen mocht inleiden. Hun werk is doordrenkt van hun liefde voor mens, natuur en wereld. Tekeningen die niet alleen verfijnd en gedetailleerd zijn, maar je ook iets geven, als je de tijd wil nemen: ze nodigen je uit om je ademhaling tot rust te brengen en even te zijn, om je te verbinden met je hart, en het verhaal voor je tot je te laten komen.

Het was voor mij dan ook erg bijzonder toen deze twee kunstenaressen zich geïnspireerd voelden door Overstekers. Daarnaast groeide in samenwerking het project De 366^ste dag: een modern sprookje dat ik schreef vlak na het overlijden van mijn moeder, een paar jaar geleden.

En zo kwam het tot deze tentoonstelling waarin woord en beeld aan kruisbestuiving doen… Nieuwsgierig? Kom gerust een kijkje nemen. De tentoonstelling is elk weekend te bezichtigen, van 28/04 tot 26/05.

Zondag 28/04 om 14u30 openen we feestelijk met een hapje en een drankje: iedereen is van harte welkom!

 

… LEZEN…

In deze korte maand vond ik meer tijd om te lezen dan in januari: 14 boeken (in februari betekent dat dus 1 boek per 2 dagen) en 7 strips passeerden de revue.

Hoe heb ik het in februari gedaan op gebied van mijn reading challenges? Qua aantal zit ik in elk geval mooi op schema… en ik kon ook nog twee thema’s afvinken.

 

HEBBAN THEMA FEBRUARI: LEESCLUBBOEK

Voor februari was het thema: ‘Lees een populair Leesclubboek’.

En wat wil nu het geval? Eind 2018 had ik me opgegeven voor een leesclub van een boek dat ik ooit al eerder las, en dat diepe indruk op mij had nagelaten: De ontembare vrouw als archetype in mythen en verhalen van Clarissa Pinkola Estés. Dit is geen boek dat je zomaar even snel-snel uitleest, dus de leesclub strekte zich veel langer uit dan voor andere boeken (het is meteen de langste in de Hebban-geschiedenis)… en eindigde mooi middenin februari.

Bleek het nu ook nog een populair boek? Zeker wel. Het eindverslag van de leesclub gaf het boek gemiddeld 4,1. Het is dan ook meteen in de Hall of Fame van 2019 opgenomen.

Zelf was ik bij een tweede lezing helemaal opnieuw onder de indruk. De ontembare vrouw was absoluut weer een leeshoogtepunt. Het is een boek om te lezen met hoofd, hart en ziel. Als je je interesseert voor sprookjes, symbolen, en je graag verdiept in de menselijke psyche, dan raad ik je van harte aan dit boek een keer op te pakken. Mijn hele recensie lezen: klik hier.

 

SCIFI & FANTASY READING CHALLENGE: GRAPHIC NOVEL

Behalve de maandthema’s zijn er ook nog de 14 categorieën die de SciFi & Fantasy Club op Hebban voorzag voor 2019. En daar kan ik er ook weer een van afstrepen:

12. lees een graphic novel – check!

Eind vorig jaar sprokkelde ik wat nieuwe delen in mijn favoriete SF-stripseries bijeen, en deze maand ben ik eens lekker wat gaan (her)lezen. En ja, dit soort strips gooi ik vastberaden (maar voorzichtig, voorzichtig, altijd horizontaal gooien met boeken, zodat ze plat neerkomen…) op één hoop met de chic klinkende graphic novels!

Terugkeren in de mysterieuze wereld Antares was weer genieten… met vreemde wezens, spannende ontwikkelingen en nog wat romantisch drama als bonus.

LEES-HOOGTEPUNT: KEVERS ALOM!

Ik heb deze maand heel wat boeken weggewerkt, maar deze twee springen er toch wel uit: Keverkoningin en Keverhelden.

Keverkoningin: Modekoningin Lucretia Cutter heeft kwade plannen, die levensgevaarlijk zijn voor Darkus, zijn neushoornkever Baxter en alle andere kevervrienden. Darkus moet haar en haar spionerende gele lieveheersbeestjes te slim af zijn. Zal het hem lukken de keverkoningin te stoppen?

Keverhelden: Keverkoningin Lucretia Cutter houdt zich diep in de regenwouden van de Amazone verborgen en dreigt haar leger van gemuteerde reuzenkevers op de wereld los te laten. Wil ze oorlogen ontketenen? Wil ze de mensheid uitroeien? Darkus en zijn vrienden moeten haar vinden voor het te laat is. Als ze Lucretia’s laboratorium binnendringen om Darkus’ vader te bevrijden, doen ze een schokkende ontdekking. Lucretia is zichzelf aan het klonen! Dit is het derde (en laatste) deel van deze succesvolle serie voor jongens én meisjes. Ook deze keer weer vol humor, echte vriendschap en superslimme insecten!

Ik had het er vorige maand al over dat ik naast YA en prentenboeken ook middle grade-boeken af en toe enorm kan waarderen. De Kever-serie van M.G. Leonard hoort daar zeker bij. Als ik deze als kind had gelezen, dan was mijn dinosaurus-fascinatie-periode zo opgevolgd door een keverfascinatie. De details die je over het nut van en leven van kevers tussendoor krijgt, maken het allemaal des te leuker. (Kevers zijn kennelijk gek op banaan, en zonder kevers zouden we al heel snel vergaan in een hoop uitwerpselen… om maar eens wat te noemen.)

 

 LEES-HOOGTEPUNT: CARAVAL

Of Het Zwarte Hart, zoals de echte titel is.

De zussen Scarlett en Donatella ontvluchten uit angst voor hun wrede vader het kleine, afgelegen eiland waar ze wonen. Ze worden daarbij geholpen door de o zo verleidelijke maar onuitstaanbare Julian. Ze komen terecht op Dromeneiland, waar de jaarlijkse voorstelling van Caraval wordt gehouden. Het publiek speelt mee in een dodelijk spel en moet achterhalen wat fantasie is en wat echt. Vlak na aankomst op het eiland verdwijnt Donatella, en Scarlett kan maar aan één ding denken: haar zus terugvinden voor de boosaardige Meester van Caraval haar vindt en er doden vallen…

Het boek wordt aangeprezen voor fans van Het Nachtcircus, zie ik nu pas. Als ik dat eerder had gezien, dan was ik misschien sneller aan dit boek toegekomen!

Ik had dit boek voor het eerst in handen toen ik ook Showstopper van Hayley Barker was tegengekomen. Twee boeken met een circusachtige omgeving, vlak na elkaar, leek me toen wat veel van het goede. Showstopper bleek niet zo mijn ding (wat te horroresk), maar deze kon me wél bekoren.

Een van de meest beeldend beschreven boeken die ik in tijden gelezen heb, en ontzettend sfeervol. Op basis van de omslag en de beschrijving had ik iets heel duister verwacht dat tegen het enge aan zou zitten… maar ik vond het eerder duister op een mysterieuze, intrigerende manier. Er waren natuurlijk wel spannende momenten, maar ook hele romantische. Het einde was voor mij het enige minpunt: de ontknoping werd een beetje overhaast afgehandeld. Maar al met al: een dikke vier sterren, en ik ben meer dan klaar voor deel twee!

 

… EN DE REST

 

GROENE VINGERS

Het stralende lenteweer zorgt voor heel wat vreugde op mijn balkon. De viooltjes bloeien, de krokusjes steken de kop op (al is het nog wachten op bloemen) en een paar dappere kruiden zijn alweer klaar om mijn keukenescapades op te fleuren.

Mijn orchidee is kennelijk blij met haar verpotting: ook daar piept wat groens. En ze heeft gezelschap gekregen. Kennelijk heb ik – vraag me niet hoe, na alle Moeilijke Momenten met stengels en wortels en zo – de onterechte indruk gewekt dat ik goed ben met orchideeën.

Dus, ziehier, het nieuwe exemplaar, dat in elk geval meteen haar best doet met een ontluikende bloem. De vorige eigenaresse waarschuwde me al voor haar eigenzinnige wortels, en ze zijn inderdaad indrukwekkend:

Ze kreeg hier dan ook meteen de bijnaam ‘De Krakenvorstin’  – dat krijg je met twee fantasylezers in huis. (*)

Een maandelijks overzicht is overigens een confronterend gegeven: ik zeg dus al een maand ‘oh, ik moet echt binnenkort een nieuwe buitenpot voor de orchidee kopen’. Als het niet gaat om een boek uitlezen, ben ik een kampioen-uitsteller.

 

TEA TIME

Een (schoon-)familiebezoekje in Nederland betekent: tijd om in de thee-schappen te gaan neuzen. Ik tikte een nieuw smaakje op de kop dat perfect bij deze eerste lentedagen past: witte thee met blauwe bessen en gember.

Die omschrijving op het doosje ook… ‘A blend made from the youngest tea leaves for a mild taste.’

 

SPELLETJES

Waarom ik iemand graag spelletjes geef voor zijn of haar verjaardag? Omdat ik ze dan ook eens mag spelen, natuurlijk. En als die iemand dan zijn spelletje bij ons laat staan… tja… dan stallen de kaboutertjes het al eens uit op tafel, zodat ik het nóg een keertje kan spelen. Race to the New Found Land bleek weer van de vertrouwde kwaliteit van de 999-games: een dikke duim omhoog.

 

Vraag van de maand: lezen jullie wel eens strips – pardon – graphic novels?

 

---

(*) Naar de boekenserie De Krakenvorst van Johan Klein Haneveld – die dit hopelijk nooit onder ogen krijgt. De krakenvorst in zijn boek heeft namelijk helemaal geen acht tentakels, maar daar trekt mijn associatieve brein zich geen klap van aan. Dan had er maar geen achtpotige op de cover moeten staan.