2018: mijn schrijversjaar

De eerste maand van het nieuwe jaar zit er alweer bijna op. Nog snel eventjes terugblikken op mijn schrijversbestaan van vorig jaar.

 

NIEUW BOEK: OVERSTEKERS 2 – DE SCHADUW VAN DE SHA

Mijn meest trotse moment was natuurlijk het moment dat het tweede deel van Overstekers verscheen: De schaduw van de sha. Ik presenteerde het in de bibliotheek van de gemeente Nazareth. Omringd door live muziek werd het een feestelijke dag waarop de zon ook al heftig meevierde.

BEMIDDELEN

Een bemiddelaarster vertelde over de ins en outs van professionele mediation. Volgens haar doet Mirabel het in Overstekers nog niet eens zo slecht, al overschrijdt ze natuurlijk al eens een grens… je zou voor minder, als je ervoor moet zorgen dat een ifriet zichzelf niet onthult door een geval van spontane ontbranding.

VAN BOEK… NAAR SERIE

Een kracht ontwaakt en De schaduw van de sha voor het eerst naast elkaar zien staan was wel heel bijzonder. De covers passen dan ook fantastisch bij elkaar, met dank aan de ontwerper.

Het valt op dat nummer twee een stuk dikker is geworden. Uit welingelichte bron heb ik vernomen dat hij echter nog spannender is, zodat het nog moeilijker is om hem weg te leggen… dat compenseert dus mooi qua dagen leestijd.

REACTIES

Daarna was het wachten op de eerste recensies… en de allereerste was meteen gunstig. Uit de duo-recensie van de Hebban SF & Fantasy-club: ‘Ik kon het niet wegleggen, want ik moest weten wat er ging gebeuren. Gaat Mirabel Westpoort redden?’

  

2018: CIJFERMATERIAAL

Halverwege dit jaar besloot ik om mijn word count eens te gaan bijhouden. Het zegt enerzijds niet zoveel. De ene dag schrijf je 4000 woorden, waar je er 1500 weer van moet schrappen… en de andere 500, die cruciaal voor je verhaal zijn. Anderzijds is het bij een lang project ook wel bevredigend om de progressie érgens aan af te kunnen meten. En ik vind het fijn om aan het eind van een maand een realistisch beeld te hebben van hoeveel tijd ik aan schrijven heb besteed, in vergelijking met hoeveel tijd ik ervoor had willen uittrekken.

MAXIMUM

In mijn vorige post had ik het over leeschallenges en aantallen gelezen pagina’s. Hoewel ik mijn verwezenlijkingen op schrijfvlak nog geen heel jaar heb bijgehouden, heb ik ook al een beetje cijfermateriaal verzameld:

Mijn meest productieve schrijfmaand van 2018 is meteen ook mijn meest productieve schrijfmaand ooit: 78192 woorden voor Overstekers 3 in augustus.

De meest productieve dag van het jaar viel ook in augustus: 23 augustus was ik kennelijk heel geïnspireerd en schreef maar liefst 5775 woorden, net geen persoonlijk record.

MINIMUM

De minst productieve maand was september: toen schreef ik precies 0 woorden aan creatieve projecten. Af en toe moet de bron ook weer even bijvullen. En na het verdwijnen in mijn eigen wereld(en) in augustus had ik hier en daar ook wel andere dingen in te halen. (Zoals het opnieuw leren kennen van vrienden en familie.)

De minst productieve dag (waarop ik wél iets schreef) was 26 juni. Ik weet nog precies naar welk stukje ik toen zat te staren. Twee uur, 156 woorden… en ze zijn uiteindelijk allemaal weer geschrapt.

SCHRAPPEN

Schrappen is vaak – meestal – iets goeds, als je een schrijver bent. Ik probeer het dus als een positieve verwezenlijking te zien dat ik maar liefst 19319 woorden aan geschrapte scènes heb voor Overstekers 3.

Tot nu toe.

Voor De schaduw van de sha heb ik een bestand met 38720 woorden aan geschrapte scènes (je ziet: hij had nog een stuk dikker kunnen zijn), dus het bestand kan nog groeien.

DRAFTS, SUBDRAFTS EN REDACTIERONDES

Een boek schrijf je niet in één adem. Van De schaduw van de sha heb ik drie ‘drafts’, die elk nog een paar subdrafts hebben.

Een draft is voor mij een afgeronde versie van een verhaal. Ik begin een nieuwe nadat het manuscript even gelegen heeft, en ik flink ga snoeien, bijschaven, scènes weghalen en herschrijven. In dit geval schreef ik er één, maakte daarna een tweede met mijn eigen inzichten en die van mijn proeflezers, en ontstond de derde nadat de redacteur er overheen was geweest.

Een subdraft ontstaat op momenten dat ik ergens halverwege voor een tweesprong sta. Meestal weet ik wel bijna zeker dat een bepaalde ingreep het verhaal ten goede zal komen… maar ben ik té gehecht aan een scène, een verhaallijn of een persoonlijke ontwikkeling van een personage om de stap te kunnen zetten. Dan breek ik uit de impasse door een nieuwe subdraft te beginnen. Ik heb het geruststellende idee dat de oudere versie met mijn gekoesterde element er nog altijd is, als ik toch besluit dat ik terug wil. (Het gebeurt bijna nooit, maar één keer is het toch wel van pas gekomen.)

De schaduw van de sha heeft in totaal 12 subdrafts: van 1.1 tot 1.4 en van 2.1 tot 2.8.

En versie 3 kende nog eens 3 redactierondes: een structurele, een detailronde, en een taalronde.

 

FESTIVALS, BEURZEN, MARKTEN

In 2018 was ik op verschillende locaties te vinden.

In het begin van het jaar mocht ik een lezing en workshop verzorgen in de Standaard Boekhandel van Ninove.

Daarna leerde ik het Schrijverscollectief kennen. Doordat we met enkele schrijvers onze krachten bundelden, konden we in augustus een mooie stand verzorgen op Elftopia (Ooidonk, bij Deinze, BE), die druk bezocht werd. Met collega’s kletsen was al net zo leuk als enthousiaste lezers ontmoeten, die deel 1 gelezen hadden, en blij waren een gesigneerd exemplaar van deel 2 mee naar huis te kunnen nemen. Mijn eerste festivalervaring als standhouder was dus meteen een heel fijne.

Kort daarna mochten de Overstekers ook naar het Hoge Noorden trekken. Imaginarium in Friesland was een ontzettend gezellig festival, met indrukwekkende ridderspelen.

In november was het tijd voor het grootste boekenevenement van Vlaanderen: ‘de’ Boekenbeurs in Antwerpen. Ik was deel van een YA-event…

… signeerde mijn boeken op de stand van Lannoo, en leerde enkele gezichten die ik alleen online kende, nu ook in het echt kennen.

En in december, tot slot, kon ik op de knusse boekenmarkt in Kermt al wat in de kerststemming komen:

 

VERDER…

… schreef ik mee aan het vervolgverhaal van de Verhalenwevers, samen met enkele fantasygrootheden uit het Nederlandse taalgebied…

… schreef ik voor de dag van het Fantastische Boek – met als thema ‘De stad’ – een gastblogpost over hoe Oostende mij inspireerde…

… herwerkte ik een ‘sprookje’ dat ik ooit in de vorm van flarden poëzie heb geschreven tot een samenhangend verhaal, en kwam toen tegen het eind van het jaar tot de conclusie dat ik de eerste versie misschien tóch prefereer – wordt vervolgd…

… mocht ik in december een paar mooie kerstpakketjes maken, en kreeg ik foto’s te zien van Overstekers-boeken bij de kerstboom – *straal, straal* zó ontzettend leuk…

 

… werd ik geïnterviewd door verschillende boekenbloggers (zoals deze en deze) en leerde ik zo nog meer leuke online plekjes voor boekenwurmen kennen…

… vierde Een kracht ontwaakt zijn 1ste verjaardag, mét een shortlistplek voor de Hebban SF en Fantasy Clubprijs op zak!

KORTOM…

Een jaar met veel mooie momenten!

Dat heb ik zeker niet in de laatste plaats te danken aan de lezers die Overstekers in hun hart hebben gesloten… en natuurlijk aan mijn lieve proeflezers die me ook dit jaar weer onvermoeibaar aanmoedigden als het pad even wat lastiger was, en even onvermoeibaar juichten om de triomfen.

Als schrijver maak je een verhaal niet alleen: je hebt lezers nodig die hun hart, geest en fantasie ervoor openstellen. Voor iedereen die dat gedaan heeft: dankjewel, ik wens je een fantastisch jaar, in boeken en daarbuiten!