Blog,  Gelezen

Maart 2020: schrijven, lezen en de rest

Hoe ik ineens heel concreet wist dat er een niet-echt-maar-toch lockdown aankwam en dat dat raar zou zijn? Doordat de bibliotheek BOMVOL mensen was toen ik nog een voorraadje ging inslaan. Gewoonlijk zie ik daar maximum vier mensen rondlopen (kleine gemeente) – nu was het voor bepaalde rekken echt dringen. De bibliothecaresse zag er verwilderd uit: ze had de hele dag nog geen vrij moment gehad om iets te eten.

Lezen ging deze maand anders dan anders. Zodra de maatregelen begonnen merkte ik dat mijn hoofd zo vol met realiteit zat dat het moeilijk was om me over te geven aan een fictionele wereld.

 

SCHRIJVEN…

Ik ging aan het denken wat ik kon doen om een heel klein steentje bij te dragen.

 

HAMLEY’S 22

Sommige mensen blijven gewoon keihard aan het werk tijdens de lockdown. Anderen zitten ineens thuis en hebben niets om handen. En ‘dankbaar zijn omdat je gezond bent’ is allemaal goed en wel, maar als je niet gewend bent om langdurig thuis te zijn, dan kun je wel eens tegen de muren gaan opvliegen.

Samen met mijn uitgever kwam ik op het idee van een schrijfchallenge: Hamley’s 22, waarbij je elke dag 1000 woorden schrijft, met online coaching sessies van ondergetekende om de moed erin te houden en de beginnende schrijvers op weg te helpen. Speciaal voor iedereen die al heel lang dacht ‘ooit zou ik wel eens een boek willen schrijven… als ik de tijd maar had’!

Op dit moment zijn we toe aan de laatste dag en tot mijn plezier zijn er best wat deelnemers die de challenge ruim gaan halen. Iemand stuurde me afgelopen week een berichtje om te vertellen dat ze geen idee had wat er precies gebeurd was, maar dat het leek alsof het schrijven vanzelf ging, alsof het boek binnenin haar al die tijd had liggen wachten, maar er nooit uit was gekomen… tot deze challenge. Fantastisch om te horen!

 

OVERSTEKERS 3

‘Lukt het zo’n beetje met schrijven in deze tijden?’ is de vraag die ik al een paar keer kreeg. Het grappige is dat ik, dankzij Hamley’s 22 en andere online initiatieven in het begin wel druk bezig was met praten over boeken en schrijven, maar minder aan de bezigheid zelf toekwam. Yep, social distancing betekende voor mij dat mijn sociale leven ineens voller was dan voorheen.

Toch ben ik achteraf niet ontevreden. Mijn word count is met een kleine 20.000 woorden gestegen en al had ik meer gepland, ik heb besloten om het al heel wat te vinden dat ik inmiddels mijn normale schrijfritme weer te pakken heb.

Maar inderdaad, ik vond het een uitdaging om me op mijn schrijfproject te focussen. Mijn hoofd liep in het begin over van de corona-berichtgeving, en bepaalde beelden raakte ik maar niet kwijt. Ik lees of luister gewoonlijk liever naar het nieuws dan het te bekijken – een gewoonte die ik uitgerekend nu niet ineens had moeten veranderen. Uiteindelijk besloot ik dat afschakelen de enige oplossing was, en na een paar dagen kwam de schrijfflow inderdaad weer op gang.

Daarmee was ik het nog niet echt kwijt, zo bleek. Op een gegeven moment besefte ik dat ik een scène onbewust al een hele pagina een kant op aan het drijven was, waardoor die onherroepelijk zou moeten eindigen met het woord ‘quarantaine’. Terwijl dat verder helemaal niets met de plot van het boek te maken had! Soms vergeet ik wel eens hoe actief mijn onderbewustzijn is tijdens het schrijven, juist wanneer het schijnbaar vanzelf gaat…

 

… LEZEN…

In maart las ik 7 boeken en een intrigerend stapeltje strips. In de bibliotheek liep ik tegen de reeks ‘Alter Ego’ op, die op een aparte manier is opgezet: de eerste 6 delen kun je in een willekeurige volgorde lezen, deel 7 is de finale die de vorige delen samenbrengt.

Met stukjes en beetjes krijg je een verhaal te pakken dat draait rond het concept dat mensen uit heel verschillende werelddelen en lagen van de bevolking op een heel onverwachte manier met elkaar verbonden zijn en elkaars levens (onbewust) beïnvloeden.

Onder het motto ‘wie weet wanneer kan ik pas weer voorraad inslaan’ besloot ik in de bib net zoveel boeken mee te nemen als de regels toestonden. (Oké, ja, ik geef het toe: ik vertoonde hamstergedrag!) Toen ik geen specifieke titels meer kon bedenken, graaide ik nog een paar random exemplaren uit het rek. Zo kreeg ik een paar verrassende leeservaringen, waaronder een boek dat leek op een luchtige, historische romance, maar onverwacht een uiterst christelijk verhaal bleek te zijn.

 

LEESHOOGTEPUNT: THE CALCULATING STARS

Zoals ik al zei: ik vond het deze maand lastig om me te verliezen in een boek. Ik dacht eerst dat het aan het boek lag, maar na drie boeken had ik wel door dat het toch anders zat.

Een boek waar ik erg naar uitkeek en toch wel indruk wist te maken is The Calculating Stars van Mary Robinette Kowal, haar SF-debuut (na een reeks fantasy-boeken) dat vorig jaar onder meer een Nebula en een Hugo Award binnensleepte.

On a cold spring night in 1952, a huge meteorite fell to earth and obliterated much of the east coast of the United States, including Washington D.C. The ensuing climate cataclysm will soon render the earth inhospitable for humanity, as the last such meteorite did for the dinosaurs. This looming threat calls for a radically accelerated effort to colonize space, and requires a much larger share of humanity to take part in the process.

Elma York’s experience as a WASP pilot and mathematician earns her a place in the International Aerospace Coalition’s attempts to put man on the moon, as a calculator. But with so many skilled and experienced women pilots and scientists involved with the program, it doesn’t take long before Elma begins to wonder why they can’t go into space, too.

Mary Robinette Kowal had me al heel wat fijne uurtjes bezorgd met haar Glamourist-serie en Ghost Talkers was een van mijn favoriete boeken van 2019. Ik was dus helemaal klaar voor The Calculating Stars.

Wat vond ik er uiteindelijk van? Het boek verraste me, door heel anders te zijn dan ik me had voorgesteld.

Als je eraan begint, dan val je meteen in een van de meest dramatische dingen die je je kunt voorstellen: een meteorietinslag op aarde, die alom vernietiging aanricht. Dat moment wordt goed neergezet, met hoofdpersonages die alle redenen hebben om sneller dan een ander door te hebben wat er gaande is. De eerste hoofdstukken houden de spanning er goed in en daarna weet Kowal een heel geloofwaardig beeld te schetsen van hoe het verder zou gaan als zoiets echt was gebeurd in de jaren 50 van de vorige eeuw. Ze blinkt weer eens uit in haar research, waardoor je geen moment het gevoel hebt dat er iets is dat niet klopt, noch in hoe de wereld er toen uitzag, noch in de details van de ruimtevaartprogramma’s.

Waar komt het verrassingseffect? Wel, ik verwachtte een heel spannend boek, met veel SF-sfeer, een race naar de ruimte met technische moeilijkheden, misschien wat intriges van overheidswege, facties die het oneens waren over hoe en wat… In plaats daarvan bleek maatschappijkritiek de boventoon te voeren, met name op de plaats die vrouwen, niet-witte en niet-christelijke mensen op dat punt in de Westerse geschiedenis kregen toebedeeld. Het zorgde voor een heel ander verhaal dan ik had verwacht, maar was evengoed erg boeiend!

 

… EN DE REST

 

MINDFUL CHALLENGE

Ken je dat, dat je iets tegenkomt nét op het moment dat je het nodig hebt? Dat had ik met de #KleurEnBoek-challenge die ik tegenkwam op de blog Elegieën. Het idee: je pakt een boek, kiest een kleur (of een paar kleuren) die bij de cover passen en je gaat op jacht naar die kleur in je omgeving. Kun je je huis niet uit, dan binnen, op je balkon of in de tuin. Je maakt overal een foto van dat je gekozen kleur heeft en achteraf maak je een fotocollage – mét het boek natuurlijk.

Ik besloot het ook maar een keertje te proberen en merkte al tijdens het kleurjagen dat ik er helemaal van tot rust kwam. Je gaat heel anders kijken, ineens vallen dingen je op die je anders helemaal niet bewust ziet.

Tot nu heb ik er twee gemaakt, eentje met het boek dat ik op dat moment aan het lezen was (jawel, de christelijke romance waarover ik het hierboven al had):

 

En natuurlijk moest ik er ook eentje met Overstekers 1 maken…

Nu ik ze zo zie krijg ik prompt zin om er nog eentje te gaan maken!

 

 

Lezen jullie anders / andere boeken in deze tijden?

2 Comments